Monday, December 5, 2011

ನಾನು-ರೋಬೋಟ್-ಹುಡುಗಿ





ಭಾವನೆಗಳ ಸಮ್ಮಿಳಿತಕೆ
ಭಾರವಾಗಿದೆ ಮನಸು
ತುಸು ನಗುವು ಮುಖ ತುಂಬ
ಕಂಬನಿಯು ಜಾರುತಿರೆ
ಕೂಗಿ ಕರೆಯಿತು
ಅಪ್ಪುಗೆಯ ಬಂಧನವ


ಬೇಕೆನಿಸಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ
ಬೊಗಸೆಯ ನೋಟ
ಸಾಕೆನಿಸಿದೆ ಬಯಲೊಳು
ಗುರಿ ಇಲ್ಲದ ಓಟ

ರೋಬೋಟಿನಂತೆ
ದಿನ ಬೆಳಗಿನ ದಿನಚರಿ
ಭಾವನೆಗಳಿಲ್ಲದ ಮನವು
ಕೊರಗುತಿದೆಯೆ

ಬಾ ಎಂದು ಕೂಗಿಗೆ
ಮನ ಕರಗೀತೆ
ಸದ್ದಡಗಿ ಕೂತಿದೆ
ಕರಗಳ ಸ್ವರ ಗೀತೆ


2 comments:

  1. superb Seema..... i like this very much....
    i guess this applies many IT people....

    ReplyDelete
  2. Thank u sir..Really.. Robotic life is really feeling less life..

    ReplyDelete